De ongelofelijke onvoorstelbare maar daarom niet minder waargebeurde avonturen van Rosien 'ik verdwaal nooit' van Toor en Abele 'Fat 300 pound American' Kamminga

UPDATE: Foto's nu op flickr!

Haree!

Boom Boom Bangkok op Koninginnedag. Na een vlucht van een kleine 11 uur herkende Rosien Abele bijna niet meer, maar toch nog net wel. Gelukkig maar. Mevrouw was al vijf dagen in Bangkok en het lawaai, de stank en het verkeer kwamen haar de neus uit. De noodles gelukkig nog niet. Vlug even een tempeltje bekeken (nou ja, tempeltje, massive kitsch shizzle daaro) en monnikje-tik gespeeld. Alleen mocht Rosien niet meedoen, want monikken mogen geen vrouwen aanraken (wacko jacko's). Hoe dan ook, mevrouw was er klaar mee, Abele maakte het allemaal niks uit, dus op dag drie lekker naar Cambodja.

Ondanks alle waarschuwingen toch genaaid bij de grens. Of eigenlijk: erna, in de bus naar Sieam Reap. Abele waarschuwde nog, maar Rosien en meereizende Amerikaans-Koreaanse missionaris (...) trapten er toch in. Na alle hordes tot aan de grens (you need immigration paper, you need medical paper, you need departure paper, you need random paper) te hebben overwonnen (deze Fries heeft geen papieren nodig om de grens over te komen, dat kan zelfs uit stilstand) en zelfs bij de Cambodiaanse grens binnen 20 minuten door te zijn na de volgende ronde (zonder teveel te betalen!) werden we door een iets te behulpzame huppelthai (die Abele nog even fijn herinnerde aan het verloren WK - wanneer heeft een Aziatisch voetbalteam ooit iets van enige betekenis gewonnen in de voetballerij?!) een gratis bus in geloodst. Gratis kan niet goed zijn in Azië, maar goed. Vervolgens buskaartje gekocht voor bus, die een uur te laat vertrok en ons zover buiten de stad dropte dat we met de broer van de neef  van de buurman in de tuk-tuk mee moesten. Zo rollen Rosien en Abele echter niet, dus zijn ze lekker 1 kilometer verder gelopen om een andere Cambodiaan van zijn dagloon te voorzien.

Lekkere binnenkomer.

Daarna ging echter alles soepel. Supersoepel zelfs. Cambodia is geniaal, de mensen heerlijk, het tempo chill, de prijzen laag. Mooi man. Vandaag en gister Angkor Wat bekeken (zogenaamde 'achtste werldwonder', hoop stenen van vroeger, best mooi). Opvallend zijn alle kleine kinderen die proberen je iets aan te smeren. Moeders Kamminga zou bankroet terugkomen van al die lieve kindjes die wat verkopen met die grote hazelbruine ogen. Mister, you want to buy bracelet, mister? Three , one dollaaaaah. (No, thank you) Five, one dollaaaah (No, thank your). I need money to go to school, mister, please?  (No, thank you) Mister, when you come back you buy ok. (No, thank you) Postcard, mister? One dollaaaaah (No, thank you). Flute, mister? (No, thank you) You want pinapplemangolemon mistaaah? (No thank, you). I called you first, you come eat at my place, allright mister bycycle? (No, thank you). Tragisch, maar als je ze geld geeft dan gaat het of naar hun familie of erger. Naar school gaan ze zeker niet. Sterker nog, zolang mensen iets kopen blijven kinderen die spullen verkopen. Het gaat tegen je gevoel in, maar niets geven is het beste... Mijnslachtofferbands daarentegen zijn een uitstekende keuze.

Angkor is een prachtig megacomplex met allerlei tempels. Omdat het zo ver uit elkaar ligt, heeft Rosien Abele overtuigd dit op de fiets te doen. Op dag één in Siem Reap meende Rosien de weg nog wel te weten. Resultaat: 10 km omgefietst en Abele die meer zweet dan een 300 pond wegende op MacDonalds geabonneerde luie vreet-Amerikaan. Ja, het is warm hier.

Eten en drinken is hier geniaal, maar dat weten jullie al van Rosien. Morgen vertrekken beide avonturiers naar Phnom Penh om meer te leren over de verschrikkelijke geschiedenis van de Khmer Rouge. Daarna staat Battambang op het programma en dan gaan we terug naar Bangkok. Daar vertrekt Rosien voor duikgebeuren naar Maleisië terwijl Abele Nederland op de rails houdt in Den Haag. Mooi man!

Rosien probeerde foto's bij dit bericht te plaatsen, maar electrocuteerde zichzelf daarbij en nu zit heel Siem Reap zonder stroom. Die foto's komen later wel.