Lazy Lanta

Er was een auto die me van Kota Bharu naar Ko Lanta, Thailand bracht.
Het was vreemd om die paar honderd kilometer, waar ik fietsend bijna een week over zou doen, in een dag af te leggen...opeens in een ander land, op een ander eiland, in een andere zee.

Op drie uur varen van Lanta ligt een van de top tien divesites ter wereld: Hin Daeng en Hin Muang. We kwamen  donderdagavond laat aan, en omdat er pas maandag weer op Hin Daeng en Hin Muang gedoken werd, besloot ik het weekend te wachten. Dat weekend wachten bestond uit een beetje heen en weer fietsen (in tegenstelling tot de Perhentians is Lanta groot, ongeveer 25 bij 7 km en zijn er wegen), wandelen, uren het strand voor mezelf hebben, me te buiten gaan aan Thais eten (curry!) en....tja, niks doen dus.

Ontbijt

Lunch

Het was het wachten waard. Een walvishaai besloot om ons met een bezoekje te vereren in Hing Muang. Een walvishaai! Walvishaaien kunnen tot 12m groot worden. Om ongeruste ouders, schoonouders, opa's, oma's etc. gerust te stellen: ze eten plankton en zijn ongevaarlijk. Onze haai was een stukje kleiner, "slechts" een schamele 6m, maar ontzettend indrukwekkend om te zien. Het is cliche maar onbeschrijflijk om zo'n enorm beest elegant langs te zien zwemmen, een machtig gezicht.
Hoewel ze niet met uitsterven bedreigd zijn, is het toch zeldzaam om er eentje te zien. Ik mag mezelf gelukkig noemen dat ik er een gezien heb op mijn zestiende duik!

Diveboat

Verbrand maar tevreden op de terugweg

Zonsondergang

Maandagavond zag ik de zonsondergang vanaf de boot en dinsdagochtend zag ik de zon opkomen boven Lanta's heuvels: vroeg uit de veren voor een lange dag op de fiets naar Trang. 

Fiets op de ferry

Trang was iets verder dan ik dacht: 140km in plaats van 90, maar het was een prachtige rit door de heuvels en jungle met karstgebergte aan de horizon. En voor het eerst: geen regen! Het was daarentegen wel 38 graden...het is ook nooit goed ;). Na 110km dacht ik dat de man met de hamer een lift nam op mijn bagagedrager, ik was niet vooruit te branden, tot ik een stukje omkeerde om naar een restaurant te fietsen: dat ging veel makkelijker! Wat bleek, ik was al 6km aan het klimmen zonder dat ik het door had. Vals plat? Dat dacht ik ja...Gelukkig waren de laatste 20km voornamelijk bergafwaarts zodat ik met 30km/u Trang binnenreed. 

En daar ben ik nu. Waarom Trang? Er is niks te doen maar er is een treinstation, met een trein die me vanmiddag naar Bangkok brengt. Morgenochtend kom ik daar aan. En zondagochtend komt Abele aan! Samen gaan we Cambodja onveilig maken, niet op de fiets maar wellicht op een motorbike. Tempels, stoffige wegen, potholes, liefde, luieren, geschiedenis <3. 

En daarna? Who knows....