All set and ready to go...

Met nog precies 33 dagen te gaan tot vertrek ben ik er zo goed als klaar voor. Morgenavond werk ik voor het laatst bij de Usva, het cultureel studentencentrum in Groningen waar ik al bijna drie jaar achter de bar sta. Ook voor Spartak en Donau ben ik de laatste eindjes aan het afronden, niet het leukste werk (vergaderingen voorbereiden!) maar wel terugkijkend op een mooie, soms moeilijke maar vooral heel leerzame periode. Marijke komt over uit Berlijn (niet voor mij maar voor de kaakchirurg) dus die kan ik nog een dikke knuffel geven voor vertrek. Ik hoop eigenlijk in februari nog naar Berlijn te gaan maar mijn agenda raakt steeds voller en voller en mijn portemonnee steeds leger dus ik hoop dat dat gaat lukken. De colleges die gegeven moesten worden zijn allang afgelopen dus overdag rest mij niets anders dan priegelen aan de fiets, stukjes fietsen, de dagelijkse bezigheden en vooral het obsessief lezen van weblogs, reisverslagen en verhalen van anderen, dagdromen en routes uitstippelen. En 's nachts? Genieten van mijn comfortabele bed en wakker liggen over futiliteiten als "Hoe kom ik in hemelsnaam van Changi Airport in Singapore?!" en "Wat te doen met die kilometers tussen Jeli en Gerik?!"

Komende week zal ik ook mijn laatste spullen naar Den Haag/Almere verhuizen om de laatste weken bij Abele en mijn ouders te logeren: mijn kamer in Groningen wordt onderverhuurd aan een Spaanse studente die hier hopelijk een heel leuk semester tegemoet gaat. Omdat ik haar niet met al mijn persoonlijke rommel op wil zadelen heb ik gister samen met mijn ouders de boel al grotendeels leeggehaald en keurig in dozen afgevoerd naar het ouderlijk huis. Kaal hier!

Ik krijg regelmatig de vraag hoe ik in hémelsnaam op het idee kom om te gaan fietsen. Meestal kijken mensen dan verontrust of ik niet helemaal gek geworden ben, vragen bezorgd of ik dan toch niet alleen ga (jawel!) en verzuchten dan "Pfoe, dapper hoor. Ik doe het je niet na". Of het zo leuk wordt als ik denk kan ik natuurlijk pas over een paar maanden vertellen maar ik heb er vooralsnog echt onwijs veel zin in. Wat ik ga doen valt in het niet bij wat deze vrouwen gedaan hebben/doen/nog van plan zijn:
Van Londen naar Nieuw Zeeland
Van Nederland naar ???
Hopelijk ter geruststelling, maar vooral ter inspiratie.

Het Goudgele Monster (2)

Heugelijk nieuws, minder dan zes weken voor vertrek: de fiets is klaar!
Enkele honderden euro's armer en tripjes naar de fietsenmaker, fietsenwinkel, buitensportzaak, action, gemeentehuis (paspoort), GGD en gereedschapswinkel later is het dan bijna zover.

De eerste kilometers zijn inmiddels ook al gefietst, een rondje Groningen-Pieterburen van bijna 60km met een heerlijke noorderwind was prachtig.

Op deze foto zie je al de Tubus achterdrager, nieuwe bidonhouder (in dit geval voor een thermosfles met thee), de nieuwe handlebars, het gerecyclede zadeltasje en natuurlijk de dikke vette Schwalbe anti-lek banden die de fiets bíjna zouden transformeren tot een soort botsauto....Onzichtbaar zijn verder de nieuwe ketting en het gerepareerde balhoofdstel. 

 Inmiddels zijn ook de achtertassen en stuurtas aangeschaft (Ortlieb), een fietscomputer, een extra flessenhouder voor grote petflessen en een hele stapel gereedschap en reserveonderdelen waarvan ik (nog) niet weet wat ik er mee moet. 

Stuur met stuurtas (die op slot kan!), nieuwe handgrepen, nieuwe kortere stuurpen, fietscomputer en de Sram gripshifters

Normale en extra grote bidonhouder

En de kers op de taart natuurlijk: mijn eigen "nummer"bord!

Update: ik heb met dank aan Joris en Stella (www.buurma.nl) inmiddels ook een "nieuw" zadel, zo'n heerlijk harde leren Brooks. Bedankt!

(donker en vaag, voor het idee)

Het Goudgele Monster

De twee volgende stappen om te kunnen vertrekken zijn inmiddels genomen: ik heb een fiets en een vliegticket.

De fiets is een goudgele Giant Track Expert uit 1998. Een oudje, mooi van lelijkheid, maar voldoend aan al mijn eisen. Even wat fietsennerdspeak voor beginners.

• 26" wielen: dat is handig want buiten West-Europa zijn er nauwelijks 28" wielen te krijgen
• Aluminium frame, stalen voorvork
•  Volledig ongeveerd. Dat hobbelt maar het kan moeilijker kapot
• 21 versnellingen
• Sram afgemonteerd (enige nadeel, moeilijker te krijgen in de rimboe dan Shimano)
• Velgremmen. Simpel, makkelijk te repareren en geen hydraulisch gedoe. 

Hij is nu nog wel erg "offroad" maar met een achterdrager, tassen, ander stuur, andere banden en ander zadel zal 'ie er al een stuk fietsvriendelijker uitzien. Voor de niet-nerds gewoon een plaatje. 

Zojuist heb ik eindelijk een vliegticket geboekt. Begin maart vlieg ik van Schiphol naar Singapore, begin juli vlieg ik vanaf Bangkok weer terug. Dat brengt mij op de fiets -onder voorbehoud- van Singapore door Maleisië en Thailand naar Cambodja, Laos en weer terug naar Thailand. 

Het lijkt zo makkelijk

Je koopt een fiets, boekt een ticket, stouwt je fietstassen vol
en daar ga je. Tenminste, het leek zo makkelijk toen ik het plan
opvatte om ruim vier maanden te gaan fietsen.

Zo makkelijk bleek het niet, en het moeilijkste - het fietsen zelf -
moet nog komen.

Ten eerste, waar ga je heen? Waar kun je als beginnende,
vrouwelijke solo-fietser een beetje fatsoenlijk fietsen vanaf maart?
Het mag niet te koud zijn, niet te duur, niet te eenzaam, niet te
onherbergzaam. Dat wordt dus Zuidoost-Azië. Mooie natuur,
vriendelijke mensen, afwisselend terrein, relatief veilig, goedkoop,
en warm. Heel erg warm.

Vervolgens de fiets. Voor pakweg vijfduizend kilometer slalommen
tussen de potholes, gravelwegen, dirt-tracks en erger heb je een
beetje stevige fiets nodig, zonder toeters en bellen (hoewel die
toeter niet zo'n slecht idee is) die ter plekke ook nog een beetje
makkelijk gerepareerd moet kunnen worden. Mijn budget is wederom
beperkt, dus ik ben nu druk op zoek naar een oude mountainbike
zonder funky hydraulisch spul en waar een achterdrager op
gemonteerd kan worden. Vanavond ga ik kijken naar een leuk
tweedehandsje - ik hou jullie op de hoogte.

Dan nog een ticket, een paar stevige fietstassen, goede kaarten,
wat eelt op m'n achterwerk en gaan. Toch?

Deze blog is één van de stappen in de voorbereiding op mijn fietsplan.
Kan ik alvast even oefenen, voordat ik in een dubieus Cambodjaans
internetcafé nog moet gaan uitzoeken waar alle knoppen zitten.
Bij deze dus.